Bridget en James hebben we leren kennen tijdens onze reis in Engeland en Schotland. Het was dag 5 op onze reis en we waren door Engeland aan het fietsen. Omdat de reis in december plaatsvond, werd het al vroeg donker. Eind van de middag hadden we in Haltwhistle boodschappen gedaan voor het avondeten en gingen we op zoek naar een slaapplek. Tijdens deze zoektocht hadden we bij de ouders van James aangebeld, waar James en Bridgid ook waren op dat moment. De moeder van James deed open en we vroegen of we die avond onze tentjes bij haar in de tuin mochten opzetten. Ze vertelde ons dat ze niet veel ruimte had in de tuin en dat we het beter eerst een huis verder konden proberen aangezien die meer ruimte had. Mocht dat niet lukken mochten we wel terugkomen en alsnog onze tentjes in de tuin zetten. Na een mislukte poging bij het volgende huis keerde we terug bij de moeder van James. James deed dit keer open en wilde ons de tuin laten zien. Halverwege het wandelen naar de tuin bedacht James zich en stelde ons voor om bij hem in huis te slapen. Zonder enige twijfel en zonder elkaar aan te kijken zeiden we met glinsterende ogen “ja”
Bridget en James woonden in Humshaugh, wat wel betekende dat we nog 26km in het donker moesten fietsen. Dat is gelijk aan ongeveer 1,5 uur fietsen. Dit mocht de pret niet drukken want we fietsten over een heuvelrug waar de avondschemering goed te zien was en we wisten dat we warm zouden slapen. Die avond namen Bridget en James ons mee uiteten wat voor ons super bijzonder was. Twee mensen die je zojuist hebt leren kennen bieden je een slaapplek aan en nemen je vervolgens ook mee uit eten. Omdat we door de extra kilometers ruim voor liepen op schema, konden we twee dagen blijven bij Bridget en James. Tijdens het diner vertelde ze over de mooie plekjes die hun omgeving te bieden had.
Tijdens de tweede dag hebben we een ronde door een sneeuwlandschap gemaakt. Eenmaal terug van de tocht was het tijd om wat terug te doen voor het stel. We stelde voor dat wij het avondeten zouden maken. Hier waren ze maar al te blij mee. Bridget en James woonden in een groot huis met een mooie tuin en hadden het zeker niet slecht, maar het was mooi om te zien dat ze van kleine dingen konden genieten. De oprechte interesse in onze verhalen en de blijdschap wanneer wij het koken op ons namen. De volgende ochtend kregen we nog een keer heerlijke porridge van Bridget (havermoutpap). Na de porridge spraken we uitgebreid onze dankbaarheid uit en namen we afscheid van het lieve stel.
