Top
  >  Reis naar Vietnam   >  Onze verwachtingen van Kroatië
Bikkels on Bikes in Kroatië

Kroatië is een land waar ik al een paar weken naar uitkijk. “Na Auschwitch gaan we naar beneden, naar Kroatië, de zon opzoeken”. Ik hoop dat we mooi weer gaan hebben en over de natuur in Kroatië heb ik veel goede verhalen gehoord dus daar heb ik ook hoge verwachtingen bij. We hebben net op de valreep in Hongarije nog echte Hongaarse goulash op – aanrader – nu fietsen we de grens over Kroatië in.

Een nieuw land in fietsen is altijd leuk en brengt veel nieuwe dingen met zich mee. Hoe zijn de mensen? Hoe ziet het straatbeeld eruit? Is het bier er lekker? Het eerste uur in een nieuw land proberen we zoveel mogelijk om ons heen te kijken. We proberen verschillen te ontdekken ten opzichte van de vorige landen waar we doorheen hebben gefietst. Het eerste uur in Kroatië was er niet veel veranderd ten opzichte van Hongarije. Het straatbeeld was vrij arm, er stond veel afval aan de straten en de wegen hadden een hoog Belgisch gehalte. Wat wel opviel was dat er hier heel veel ooievaars zijn. Zal er hier een heuse babyboom gaande zijn en noemen kinderen hun ouders hier over 50 jaar boomers?

We fietsen in het noorden van Kroatië langs de grens met Hongarije. Hier is een natuurgebied waar een rivier de Drava doorheen stroomt. Het water heeft een prachtige groenachtige kleur en vanaf het eerste moment dat we het water zien hebben we het doel om aan de rivier te slapen. Al snel lukt het om een rustig plekje te vinden waar we voor een avond kamperen. ’s Avonds plak ik mijn lekgereden band in de Drava en de volgende dag fietsen we weer verder langs de rivier.

Vanaf de rivier gaan we landinwaarts om een stukje door Bosnië te fietsen. Voordat we Bosnië in gaan fietsen door het natuurpark Papuk. Het voelt eerst als een bos op een berg zonder al te veel speciaals. Er staan veel bomen langs de weg waardoor we eigenlijk nergens echt mooi uitzicht hebben ondanks dat we zeshonderd meter omhoog gaan. We fietsen langs een watertje omhoog, wat leuk is om te bekijken. Soms schiet er in de blaadjes een salamander weg, maar verder is het niet heel bijzonder. Net op het moment dat we het erover hebben dat het een relatief saai natuurpark is, komen we ineens uit het niets een waterval tegen. Een waterval die los komt van de berg en echt even vrij naar beneden valt. We zijn dol op watervallen en kunnen er uren naar staren. Na het welverdiende genietmomentje gaan we door, we gaan richting Bosnië.

post a comment