We fietsen in Kroatië en na een late lunch besluiten we nog één klim te doen. We zijn getipt door mijn zusje die hier met de auto is geweest. Er loopt ook een tunnel onder de bergen door, maar dit gravelpad over de bergen schijnt zeker de moeite waard te zijn. Wij zijn zelf niet vies van een beklimming als er mooi uitzicht volgt dus veel overtuigingskracht was er ook niet voor nodig om onze route over deze bergpas te leggen. Door een bos fietsen we naar boven en eigenlijk hebben we door de bomen geen uitzicht. Het pad waar we overheen fietsen is een gravelpad en er is bijna geen verkeer op dit pad. Bijna bij de top fietsen we nog steeds door het bos en er was ons verteld dat er bijna geen bomen stonden op de top.

Ineens als we boven komen houden de bomen op en blijven we redelijk op dezelfde hoogte fietsen. Het landschap verandert van een bos naar een droge bedoeling met alleen veel steen. Lichtgrijze stenen met daartussen alleen nog maar gras en lage struiken, er zijn ineens geen bomen meer. De weg waar we overheen fietsen is vlak maar het landschap is dat absoluut niet. Lichtgrijze bergen van steen vullen het landschap met daarboven een blauwe lucht. Hier boven op de berg willen we slapen, het uitzicht is fantastisch. Omdat het allemaal steen is lukt het niet om de haringen in de grond te krijgen en daarnaast is er bijna geen stukje vlak te vinden.

We fietsen een klein stukje verder naar de bekendste berg van dit gebiedje. Hier is een kleine parkeerplaats, ook onverhard, en er zijn meer mensen. Het zijn vooral veel klimmers die langs de steile kant van de berg naar boven klimmen. “Hee, weten jullie of het mogelijk is om hier ergens te kamperen?” Het is mogelijk als we een stukje over het gras fietsen tussen de stenen door. Daar moeten we ergens verstoppen achter de grotere stenen. Daarnaast moeten we niet al te laat wakker worden want er is gister controle geweest en je mag hier eigenlijk niet wildkamperen. Eenmaal daar achter de stenen zijn we niet de enige met dit plan. Er is een groep klimmers uit Kroatië ook aan het kamperen op deze plek. We maken een praatje met ze en we zetten onze tenten erbij.

’s Ochtends zorgen we dat we optijd de tenten hebben opgeruimd en de fietsen tussen de stenen verstoppen. We gaan naar de top van deze berg hiken, een klim van ongeveer 1 a 1,5 uur. Toen mijn zusje in Kroatië was heeft ze deze klim ook gedaan en het was gek om te bedenken dat ik na 50 dagen fietsen op dezelfde paadjes liep als waar mijn zusje heeft gelopen. De klim naar boven begon over een grindpad, maar vlak voor de top was het klimmen en klauteren geblazen. Niet de meest makkelijke klim maar eenmaal boven is het uitzicht het allemaal waard. Op de top stond een vlak van Kroatië te wapperen in de wind. Best leuk om zo een hike naar de top te doen. Bikkels on hikes.