Ik geloofde er niet in, foto’s van de Plitvice meren. Ze lijken bewerkt, het water kan nooit zo blauw zijn, is het niet eigenlijk een grote fotoshoot, kan de natuur echt zo mooi zijn? In Kroatië waren de Plitvice meren een van de dingen waar we langs wilden. Omdat het er behoorlijk druk kan zijn met toeristen besluiten we om zo vroeg mogelijk te gaan. We hebben bij iemand in de buurt in zijn tuin geslapen en om kwart over vijf gaat de wekker. Zeven uur ’s ochtends gaat het park open en we zijn een van de eerste in het park. De fietsen kunnen we veilig in de bagageruimte achterlaten dus daar hoeven we ons vandaag geen zorgen om te maken.

De Plitvice meren liggen in een soort brede kloof. De ingang is bovenaan de kloof en we zijn zo vroeg dat de zon nog niet helemaal op het water schijnt in de kloof. Zelfs als de zon er niet op schijnt heeft het water een felle kleur die een mix is tussen blauw en groen. Niet de donkere kleur die we in Bosnie hebben gezien maar echt een stuk lichter. Voor ons zien we de grote waterval en hoewel we hier uren kunnen blijven staan, gaan we door. Door omdat anders de rest van het park overspoeld zal worden met toeristen.

We lopen een stukje langs de verschillende meren en hoe verder we komen hoe meer ook de zon op het water schijnt. Ik dacht niet dat het kon, en ik was er sceptisch over, maar het werd echt nog mooier. We nemen een bootje over een van de meren om bij nog meer watervallen te komen. Over houten vlonders loop je over de meren, water lijkt van alle kanten naar beneden te komen. De weg van het water verandert, niet in de tijd die wij er zijn, niet in een paar dagen maar wel over een tientallen jaren. Een volgende generatie zal de Plitvice meren op een andere manier zien zoals wij die vandaag hebben gezien. Heel heel langzaam slijten stenen, verdwijnen bomen die een dam stevig houden.

Het is heerlijk om rond te lopen voor de menigte uit. Eenmaal aan de andere kant van het park houden we pauze bij een uitzichtpunt. Even genieten van het uitzicht, waarna we terug gaan naar de ingang. Dit keer lopen we de lange route en gaan we niet met de boot. We willen nog even extra genieten van dit park en hebben de tijd. Dat we de tijd hebben is maar goed ook want inmiddels is het file lopen op de smalle paadjes, slenteren alsof je over de markt loopt. We zijn blij dat we vanmorgen vroeg hier hebben rondgelopen toen er nog bijna niemand was. We raden iedereen die hier ook heen wilt zo vroeg mogelijk te gaan, dan is het park echt het mooist. En voordat ik het vergeet, deze foto’s zijn niet bewerkt. Ik ben gaan geloven en foto’s van de Plitvice meren.