We fietsen naar Barcelona en komen steeds meer in stedelijk gebied. Afgelopen dagen in de Pyreneeën was het goed te doen om iedere avond een rustige slaapplek te zoeken om te wildkamperen. Nu we steeds meer in stedelijk gebied fietsen zal dat lastig worden vanavond. Het is een dilemma want aan de ene kant wil je een rustig plekje opzoeken en aan de andere kant wil je zo dicht mogelijk bij de Barcelona zijn. We wilden zo dicht mogelijk bij Barcelona zijn zodat we morgen langer de tijd hebben in de stad.

We fietsen over een gravelpad door de rivierbedding. Misschien stroomt er hier in een ander seizoen wel water overheen maar voor nu kunnen wij er prima fietsen. Omdat we door de rivierbedding fietsen zitten er helemaal geen hoogtemeters in deze kilometers. Er is allemaal begroeiing in de rivierbedding met hoog riet en was struiken. Eigenlijk best mooie beschutting om te gaan wildkamperen. We besluiten uiteindelijk om het niet te doen, er ligt veel afval in de rivierbedding en er lopen wat vage types rond waardoor we ons niet op ons gemak voelen.

We zien op de kaart dat er iets verderop een natuurpark is. Misschien niet het beste idee want het is illegaal om in een park te kamperen maar we hebben inmiddels niet heel veel betere opties. Als we een rustig plekje opzoeken met wat beschutting, komt het vast goed. We fietsen het laatste stukje door de rivierbedding en gaan dan over een klein industrieterrein het park in. Het park ligt tegen een berg aan en we gaan dan ook meteen fors omhoog. Het voordeel van een berg is dat het uitzicht steeds mooier wordt. Het nadeel van een berg is dat er geen meter vlak is en dat we moeite hebben om een plekje te vinden voor de tenten.

Naast dat er bijna geen vlak stukje op de berg te vinden is, staat er ook veel houtige begroeiing en is de ondergrond overal steen. We hebben een stukje grond nodig omdat we anders de haringen niet in de grond krijgen. Na een hele poos zoeken hebben we een plekje gevonden waarvan we denken dat het misschien wel kan. Het is net niet vlak en het zit aan het wandelpad maar een betere optie hebben we niet. We besluiten om het gewoon te doen omdat we ook geen zin meer hebben om verder te zoeken.

Met veel moeite gaan de haringen de grond in maar uiteindelijk lukt het. We koken en eten naast onze tenten en hierbij valt op dat er toch nog vrij veel wandelaars zijn. We zijn gewend dat er niemand langs komt, maar hier zijn toch al twintig mensen langs geweest. “Wat als iemand de politie belt?” We zwaaien vriendelijk naar de mensen die langskomen en ruimen meteen ons afval op.

We genieten van het uitzicht en proberen niet te veel te denken aan weggestuurd worden. Het is gelukt om een plekje vlak bij Barcelona te hebben want vanaf onze kampeerplek hebben we zicht op de Sagrada Familia. Met uitzicht over de stad drinken we een biertje en gaan we slapen. De volgende ochtend gelukkig nog op dezelfde plek wakker geworden en niet weggestuurd. We gaan Barcelona verkennen!