We zijn in Hongarije en het is gelukt via onze social media een slaapplek te regelen in Boedapest. Het eerste contact ging via social media en het was snel geregeld. “Dit is mijn adres … en er staan biertjes koud” Dat klonk natuurlijk als muziek in de oren waarna we, zonder veel van de stad te hebben gezien, richting die koude biertjes zijn gegaan. Aangekomen bij Monique hing er een bordje aan het hek “Welkom Rick en Sven, Bikkelsonbikes. De pils staat koud!” Een onwijs leuke ontvangst en we voelden ons meteen welkom.

Monique geeft in de stad Boedapest fietstours en al snel kwam er ter sprake of we het leuk zouden vinden om morgen mee te gaan. Wij hadden ook het plan om met de fiets de stad te verkennen, dus ideaal als we met Monique mee kunnen. Zij heeft veel kennis over de stad dus zal ons van alles kunnen vertellen. Tijdens de tour vertelt Monique de groep ook wat wij aan het doen zijn. Na dat weetje moet de groep zich inhouden om niet alleen maar vragen over en aan ons te stellen. Tijdens de tour is er onderweg tijd voor een bakkie, dan is er tijd om vragen aan ons te stellen.

We verblijven een aantal dagen bij Monique en iedere dag als we wakker worden, zet Monique voor ons een ontbijtje op tafel. We worden goed verzorgd en we leven als een god in Griekenland. “Wat zouden jullie willen eten als diner?” Als we dan mogen kiezen en we zijn in Hongarije vinden we het wel erg leuk om Hongaarse goulash te eten. ’s Morgens al vult de slowcooker het huis met een heerlijke geur. Eenmaal bij het diner stelt de goulash absoluut niet teleur en we eten heerlijk. Monique heeft ons verzorgd alsof we haar eigen kinderen waren. We zijn gaan houden van Monique en zij ook van ons. Ze vertelde ons dat ze het jammer vond dat we weer verder gingen. Er werd een traantje gelaten tijdens het vertrek, uitgebreid onze dankbaarheid uitgesproken en het was tijd om weer verder te gaan.