Begin van de avond komen we aan in Valencia en we fietsen vanaf het station naar Lotte. Daarmee behalen we het doel van deze reis en het is leuk om haar na lange tijd weer te zien. Na aankomst gaan we meteen de stad in om tapas te eten met Lotte en twee huisgenoten. We worden ondergedompeld in de Spaanse cultuur en hebben nu nog twee dagen stedentrip in plaats van fietsvakantie. Tijdens het eten toverde iemand ineens een spel kaarten tevoorschijn en voordat we het doorhebben zijn we drankspelletjes aan het doen. De tijd vliegt en terwijl we het nog gezellig beginnen medewerkers het terras op te ruimen waar we aan zitten. We willen nog eigenlijk helemaal niet naar huis en besluiten om voor de zekerheid maar naar de kroeg te gaan.

De volgende dag gaan we na een moeizame start op avontuur de stad in. Toch wel weer met de fiets omdat we dan een stuk mobieler zijn maar wel zonder alle tassen. We zijn beiden nog nooit in Valencia geweest maar zijn het er meteen over eens dat we dit een leuke stad vinden. Een van de huisgenoten van Lotte geeft fietstours door de stad en weet ons van allerlei tips te voorzien om te bezoeken.

Door de stad liep vroeger een rivier. Omdat deze rivier regelmatig overstroomde hebben ze deze omgelegd buiten de stad om. De leegte die ontstond nadat de rivier opgedroogd was, is gebruikt om er een park van te maken. Dit park loopt door heel de stad en is onwijs leuk aangelegd, er komen veel locals om te sporten en te chillen. Overal zitten groepjes Spanjaarden met muziek, zijn lekker aan het kletsen en spelen spelletjes. We genieten van de ontspannen sfeer en fietsen rustig door heel het park.

Aan het einde van het park zijn een aantal fotogenieke witte gebouwen met lichtblauw water eromheen. Vanaf het einde van het park is het maar een klein stukje naar het strand. We besloten om naar het rustige strand te gaan aan de andere kant van de haven. Hier aangekomen is het heerlijk rustig en er zijn bijna geen toeristen. We eten paella bij een lokale strandtent en er is een straatmuzikant die alle strandtentjes af gaat. Hij is niet om aan te horen en het personeel vind het grappig dat wij het niks vinden. De dames van de bediening vonden het zelf zichtbaar ook helemaal niks. “Moeten jullie dit iedere dag aanhoren?” “Ja helaas wel” zegt ze lachend. “Sommige mensen betalen nog uit beleefdheid maar daarom blijft hij terugkomen”.

De binnenstad van Valencia is een authentiek oud centrum met kleine straatjes en gezellige pleinen. Veel zijn de gebouwen gebouwd met grote stenen en er wordt veel lichtgeel/beige gebruikt. Een van de dingen die opvalt, is dat je overal om je heen Nederlands hoort. We zijn duidelijk niet de enige die deze mooie stad hebben ontdekt en moeten oppassen met wat we hardop zeggen. Twee dagen in de stad vliegen voorbij en we hadden hier zo nog een week kunnen blijven. Lotte heeft een goede keuze gemaakt door hier te gaan wonen!