We moeten nog honderdzestig kilometer tot aan Osh en we weten nog niet of we het in een dag gaan doen. Onderweg beseffen we dat het vandaag zaterdag is en dat het wel de ultieme kans is om weer een keer goed naar de kroeg te gaan. Na dit besef was de keuze om er een lange dag van te maken al snel gemaakt, we hebben zin in bier! We weten allemaal nog niet precies wat we na Osh gaan doen qua route dus het zou ook zomaar eens de laatste dag met deze groep kunnen zijn. Na de laatste berg is het alsmaar afdalen naar Osh. Iedereen weet dit en ondanks dat we allemaal onze benen al voelen na een lange dag is het nog een keer koers. Antoine en Joe zijn met twee vooruit en daarachter deden we rustig aan. Rick reed op kop en deed alleen een heel groot deel van de afdaling. In het begin rustig maar na een tijdje begint er dan toch wat te kriebelen, kunnen we ze nog pakken?
Langzaam komen we steeds dichter en dichter. Vooraan rijden ze kop over kop dus het duurt even voordat we erbij zijn. Bij de samensmelting is het erop en erover, we kijken ze niet eens aan, waarop ze in de lach schieten. Ze weten aan te sluiten en we rijden met z’n allen volle bak naar Osh. Thomas heeft goede benen en trekt op ieder heuveltje vol door. Een voor een moeten de mannen lossen hoe graag ze ook in de trein willen blijven. Alleen ik (Sven) kan net aan in het wiel blijven. Het is allemaal voor een bordensprintje, wie het eerst in Osh is. Ik heb het bordje niet gezien en ineens begint een compleet bezwete Thomas voor mij te juichen, hij wint. We stoppen om te wachten op de rest en lachen van pijn en plezier. Wat een manier om deze dag af te sluiten. Met het aankomen in Osh zit de Pamir Highway er helaas op.
Na aankomst in Osh gaan we na het inchecken in het hostel meteen uit eten in de stad. De stad is behoorlijk levendig en meteen spotten we tegenover ons hostel een bar waar we vanavond heen kunnen. Het is er ook behoorlijk westers qua restaurants, barren en het straatbeeld. Na het eten stort ik volledig in, op deze manier ga ik de kroeg niet halen. Terwijl de rest in het hostel een drankje en spelletje doet ga ik snel een powernap doen. Een oude truc die mij al vaker heeft geholpen om de kroeg te halen. Het eerste biertje voelt als ontbijt en daar moet je even doorheen maar daarna ben je helemaal het mannetje. De volgende ochtend is het tijd voor Trystan om verder te gaan met zijn wereldreis. Hij heeft een planning waar hij zich aan houdt en heeft geen tijd om langer in Osh te blijven. Daarna sluit in Osh William bij ons aan en zijn we weer met zes. William is een vriend van Joe die met hem mee komt fietsen in Kirgizië. Het is wisseling van de wacht en we gaan weer verder met zes.
Carolien
Wat een geweldige tijd hebben jullie daar. Lekker blijven genieten boys!!
Gerda
Wat een heerlijk leven, prachtig om met jullie dat mee te maken.
Succes!
Ineke
Wat een belevenis