Vanaf het slapen in de yurts fietsen we naar Issyk kul, het grootste meer van Kirgizië. Langs dit meer bezoeken we een yurt makerij. Na het slapen in een yurt willen we ook wel weten hoe zo’n yurt nou eigenlijk gemaakt wordt. In een dorpje is het even zoeken waar het precies is. Na het gevonden te hebben staat is het hek open maar zien we niemand. We gaan naar binnen en daar staat de eigenaar te praten met een Duits stel. Ik (Sven) vraag in het Engels of dit is waar we moeten zijn voor de yurt makerij. In het Russisch krijg ik antwoord van de eigenaar, gelukkig spreekt de Duitse vrouw Russisch en kan zij voor ons vertalen. Het Duitse stel is net aangekomen en begonnen met de rondleiding dus we kunnen nog aansluiten. De man vertelt vol trots over hoe hij een yurt bouwt, een proces dat in eerste instantie vijf jaar duurde voor één yurt. Met passie voor zijn vak heeft hij zelf machines gebouwd om het proces sneller te maken. Het is hem gelukt om van vijf jaar het proces te versnellen naar twee jaar. Een ware handyman die met veel trots het proces vertelt en laat zien. De rondleiding duurde een stuk langer dan we dachten en inmiddels begon het al donker te worden en hadden we nog geen slaapplek. We besloten om de brutale vraag te stellen om in de yurt te slapen die tentoongesteld stond in de tuin. De man vond het prachtig dat we helemaal op de fiets waren gekomen en we mochten absoluut in de yurt slapen.