In Griekenland zijn we meerdere malen hartelijk ontvangen en hebben ontmoetingen met lokale mensen het land speciaal gemaakt. Van Bulgarije wisten we eigenlijk helemaal niet wat we konden verwachten, zowel qua natuur als qua mensen niet. Bij de grens van Griekenland naar Bulgarije zwaaien we een keer met ons Europese paspoort en mogen we door. Nog maar net in het land zijn we water aan het vullen als we door een Bulgaar aangesproken worden. De beste man is zo gigantisch enthousiast over het feit dat we hier zijn gekomen op de fiets dat hij super snel praat. Komt bijna niet uit zijn woorden en wilt een heel boek in één minuut vertellen. Hij geeft ons allemaal tips over de route en Bulgaars eten. Bij het weggaan zegt hij wel vier keer doei en begint daarna telkens weer een nieuw verhaal.

Een paar dagen later voelt Rick zich helemaal niet fit. We hebben altijd de afspraak dat als er iemand niet fit is dat degene voorop fietst. Dit lijkt eerst misschien tegenstrijdig maar het is heel fijn dat je dan zelf het tempo kan bepalen. Langs de weg houden we even pauze zodat Rick even rust heeft. We worden aangesproken door een man aan de overkant van de weg. Hij biedt ons drinkwater aan en laat ons een stukje van zijn bedrijf zien. Het bedrijf bouwt grote tenten voor evenementen en de man die ons heeft aangesproken is een van de managers. Als hij merkt dat het met Rick niet goed gaat, biedt hij ons een plaats aan om even te rusten.

Het is een tent die is ingericht als luxe kantoor. Er is airco, een bank waar Rick op kan liggen en we krijgen allemaal eten en drinken. De man vertelt met passie over wat het bedrijf doet en wat hij zelf verder in het leven doet. Voordat we er ook maar om vragen, biedt hij ons aan om hier te blijven slapen. Dit is voor Rick het beste en we besluiten om dit te doen. We kunnen hier douchen, hebben een goede slaapplek en worden verzorgd met eten. De volgende dag willen we naar Plovdiv omdat we daar hebben afgesproken met iemand. Omdat Rick nog steeds niet helemaal fit is, biedt de man zelfs aan om Rick en zijn fiets naar Plovdiv te brengen, wat een uur rijden is. Het is bijzonder om zulke behulpzame mensen te ontmoeten en zulke vrijgevigheid te ervaren.