Mijn baas van de boerderij waar ik vroeger heb gewerkt heeft in Bulgarije ook land. De man waarmee hij samenwerkt en die het voor hem beheert is Ivan. We hebben de tijd om het land in Bulgarije op te zoeken dus we besluiten om er langs te gaan. Bij aankomst op de boerderij bel ik (Sven), Ivan omdat we hem nergens zien. Hij is onderweg en is er in tien minuten. “Hebben jullie nog iets nodig?” ” Kan ik iets voor jullie meenemen?” “Nee dankjewel we hebben alles al” Bij aankomst van Ivan krijgen we toch een hele tas met eten. Hij heeft brood, kaas, worst en energierepen meegenomen.

Vol trots vertelt Ivan wat ze allemaal doen op de boerderij. De gewassen zijn voornamelijk: tarwe, zonnebloemen, maïs en katoen. Dit wisseld hij af met wat kruiden en groenbemester zodat de grond niet uitgeput raakt. Uitputting van de grond is iets waar veel boeren hier helemaal niet mee bezig zijn. Zo heeft Ivan bijvoorbeeld land overgenomen waar al zes jaar achter elkaar tarwe op is verbouwd. In een 4×4 maken we een rondje over een deel van het land. Tijdens het rondje vertelt hij over de dingen die we zien. Het is gezellig en het klikt goed met elkaar. ’s Avonds worden we uitgenodigd om bij hem te slapen in Plovdiv.

Vanwege ziekte van Rick wordt het bezoek aan Plovdiv een dag uitgesteld. We komen aan bij Ivan die een vrouw heeft en twee jonge kinderen. We gaan meteen douchen want daarna neemt Ivan ons mee uit eten in Plovdiv. We proeven de lokale keuken van Bulgarije en genieten van de stad Plovdiv. Thuis bij Ivan is onze was gedaan en is alles weer opgeladen. Jarenlang heb ik mijn oude baas horen vertellen over het land in Bulgarije. Om er dan nu zelf geweest te zijn is erg gaaf en het was een leuke ervaring.