We fietsen van Antalya in een dag naar Alanya. Vrij ambitieus met 140 km maar omdat we kans hebben op een slaapplek in Alanya willen we het wel doen. Net voor Alanya horen we dat de slaapplek niet door gaat waar we contact mee hebben. Wat doen we nu? We weten dat er in de stad Alanya een Nederlands restaurant zit, misschien kunnen we daar proberen of er mensen zijn die ons kunnen helpen. Aangekomen bij het Nederlandse restaurant, Bistro Floyd bestellen we eerst waar we al ruim honderd dagen naar uitkijken. Onze favoriete Hollandse snack is de catamaran. Voor de mensen die het niet kennen, aan twee zijkanten een frikandel, patat/friet in het midden en dan uitjes, mayo en curry eroverheen.

In eerste instantie geloofden de mensen van het restaurant niet dat we helemaal vanuit Nederland waren komen fietsen. Best begrijpelijk, want het is natuurlijk niet alledaags dat je zulke gasten krijgt. Wij lekker aan het kletsen over ons fietsavontuur, kwam de vraag waar we stiekem al op hoopten toen we doorhadden dat het gezellig was. “Maar hoe doen jullie dat dan met slaapplekken?” Wij vertellen dat we eigenlijk altijd wildkamperen en het soms ook brutaal aan mensen vragen. “Voor vanavond hebben we eigenlijk nog geen slaapplek, dus bij deze ook de brutale vraag, zouden we misschien hier kunnen slapen?” Ze vonden het zo een mooi avontuur wat we aan het doen waren dat er eigenlijk geen enkele twijfel zat tussen de vraag en het antwoord ja. “Blijven jullie ook nog twee nachtjes extra dan kunnen jullie hier helpen bij de voetbal” Even kort naar de planning gekeken en dat ging wel passen.

Aan de achterkant van het restaurant was een mooi balkon waar we konden slapen. De dagen vlogen voorbij en voordat we het wisten was de dag daar, we gingen helpen in de bediening. Ik (Sven) heb in de bediening gewerkt, Rick had geen ervaring, beiden hadden we er vooral veel zin in. Nederland speelde deze avond tegen Turkije dus voor ons was het gunstig om tussen de Nederlanders te zijn. Er waren behoorlijk wat Nederlanders op af gekomen en de sfeer zat er goed in. Mensen die op het terras zaten wilden met ons op de foto en uitgebreid een praatje maken. Onwijs leuke ervaring en dat gecombineerd met het oberen en voetbal kijken. Floyd en Leonie waren blij dat we er waren om te helpen en wij waren blij dat we voor drie nachten een slaapplek hadden.