Met een wereldreis als deze is het puzzelen wanneer je van huis weg gaat. Wanneer wil je ongeveer waar zijn qua seizoenen. In Europa heb je vooral zomer en winter maar als je in Azië komt moet je ook rekening houden met het regenseizoen. Uiteindelijk gaan de meeste fietsers die van Europa naar Azië fietsen na de ergste kou in Europa van start. Het enige nadeel van deze planning is dat je dan in de zomer in Turkije en omstreken bent. De zomer in Turkije, en dat hebben we geweten ook.

Toen we Turkije binnenkwamen was het gemiddeld een graad of dertig iedere dag. Onwijs warm en zwaar maar onderweg naar het zuiden werd het nog warmer en warmer. We hebben gefietst in temperaturen van 42 a 43 graden. We fietsen over een boeren weg en ineens beginnen onze fietsen geluid te maken. We kijken naar beneden en zien het meteen. Het asfalt is aan het smelten en daardoor plakken er ook allemaal steentjes aan de banden. We stoppen even om te kijken of het verder geen schade aanbrengt. Gelukkig is dit niet het geval maar na ongeveer zo’n 0.2 seconde stilstaan zijn we helemaal nat van het zweet. Tijdens het fietsen heb je best wat rijwind waardoor het nog te doen is maar daarna stilstaan is bloedheet. We schrapen met een stokje over de weg en we kunnen zo het teer eraf schrapen.