De kust van Turkije
Fethiye, Kas, Demre, Antalya en Alanya. Allemaal liggen ze aan de Turkse zuidkust en wij zijn er allemaal geweest. Na een hoge bergpas dalen we af naar Fethiye, de eerste plaats die we bezoeken aan de zuidkust. Het is er werkelijk prachtig! Iets wat voor ons een badplaats extra mooi maakt en meer contrast geeft, zijn bergen. Hoe dichter de bergen tegen de stad aan zitten, hoe beter we het vinden. In Fethiye is dit absoluut aanwezig en daarnaast is er een mooi park, strand en leuke eettentjes. Net na Fethiye ligt het kleine plaatsje Ölüdeniz met een prachtig punt strand.
Na deze plaatsen fietsen we door de bergen langs de kust. De kust is hier vrij ruig dus de wegen zijn absoluut niet vlak. Erg vinden we het niet want de ruigheid van de kust maakt het ook prachtig hier. Slingerend fietsen we langs de ruige kust en hier en daar ligt er ineens onverwachts een inham met een strand. De stranden van Kroatië zijn bekend maar die we hier in Turkije zien doen er absoluut niet voor onder. Het water is prachtig lichtblauw en helder, de stranden zijn omringd door ruige rotsen en onder water is er van alles te zien. Heel blij dat we beiden een duikbril mee hebben genomen zodat we ook de onderwaterwereld kunnen ontdekken.
Vanaf Fethiye fietsen we naar Kas en daarna naar Demre. De kust blijft hier redelijk hetzelfde en het is iedere dag weer genieten. Iedere dag na een lange fietsrit even het water in, heerlijk! Na Demre verandert het kustbeeld, de kust wordt een stuk minder ruig en daarom in onze ogen minder mooi. Omdat het minder ruig is dient het ook als zeer geschikte ondergrond voor het bouwen van resorts. Het begint met een paar maar hoe verder we komen hoe meer en meer het er zijn. Tussen Antalya en Alanya weet je niet waar je kijken moet, het ene resort is nog groter dan de andere en ze proberen allemaal iets bijzonders te bouwen om zich te onderscheiden. Sommige resort zijn nog groter dan een gemiddeld voetbalstadion en ik wil niet weten hoe het er binnen aan toe gaat. Zoveel mensen bij elkaar die met zijn allen in een grote vreetschuur het eten van een buffet naar binnen schuiven. ’s Ochtends of soms zelfs ’s nachts snel even naar het zwembad om alvast een handdoek neer te leggen en een bedje te bemachtigen. Ik moet er niet aan denken en zal zelf altijd het wildkamperen of een klein verblijf verkiezen boven een resort. In mijn tentje liggend aan het strand, naar boven kijkend naar de sterren besef ik mij dit. Zoveel sterren, veel beter dan een vijf sterren resort.
