Vanuit Pattaya fietsen we met een omweg weer terug naar Bangkok om daar de feestdagen door te brengen. Tijdens die omweg bezoeken we eerst een hele grote in rots getekende boeda. De boede is 109 meter groot en om deze mooi in de rots te maken hebben ze een slimme techniek gebruikt. Met lasers hebben ze de tekening op de rotswand geprojecteerd, deze tekening hebben ze vervolgens uitgebikt en daarna op die lijnen met gouden platen getekend. Het is indrukwekkend om de grootte ervan te zien. Vanaf de boeddha gaan we naar iets waar ik (Sven) al lang naar uitkijk. We gaan namelijk een olifantenopvang bezoeken. Als kind was de olifant al mijn lievelingsdier en kon ik er in de dierentuin al uren naar kijken. De indrukwekkende grootte ervan, en nu gaan we ze van dichtbij meemaken. In Nepal hebben we er al een in het wild gezien en nu een “tamme” olifant.

We vonden het belangrijk dat als we naar een opvang gingen ze het welzijn van de dieren hoog op hun lijstje hadden staan. De opvang waar we naartoe zijn geweest is nog maar net een paar weken open maar we werden getipt door een van de medewerkers van het hostel waar we in Bangkok sliepen. Ze hebben hier nu vier olifanten opgevangen die vroeger als circusolifanten gebruikt werden of als taxi in de stad. Nu ze hier zijn hoeven ze nooit meer trucjes te doen, er zullen nooit meer mensen op hun rug zitten en hier kunnen ze vredig verder leven. De olifanten kunnen hier vrij rondlopen en hebben helemaal geen hok waar ze ’s nachts in gaan. “Lopen ze dan ’s nachts niet weg?” Olifanten slapen ’s nachts maar vier a vijf uur en de rest van de tijd geven de verzorgers die nachtdienst hebben de olifanten eten op dezelfde plek. Omdat ze daar eten krijgen, blijven ze ook op die plek en gaan ze ’s nachts niet het bos in.

Overdag mogen de olifanten wel het bos in en kunnen ze relatief vrij rondlopen. Ze moeten natuurlijk wel op het terrein blijven van de opvang maar die hebben een behoorlijk groot stuk land. Bij dit rondwandelen mag je als bezoeker ook mee en dat is wat wij hebben gedaan. We hebben de olifanten eerst eten gegeven in de vorm van bananen en suikerriet. Dit kan je via de slurf geven of rechtstreeks in hun mond stoppen. Vrij spannend bij zo’n onwijs groot dier maar wel heel gaaf om te doen. Na het eten geven wandel je met de olifanten door het bos waar ze bladeren, takken en vruchten eten. Het is indrukwekkend om naast zo een groot dier te lopen en het voelt ook tegelijk niet natuurlijk. Deze olifanten zijn door mensen tam gemaakt om kunstjes te doen en om op te rijden. Omdat de kunstjes nog zo in hun geheugen zitten slingeren ze nog steeds soms kunstig met hun slurf. Deze olifanten kunnen nooit meer terugkeren in het wild omdat ze niet genoeg voedsel zelf kunnen verzamelen. Het is onnatuurlijk om als toerist olifanten eten te geven en ik hoop dat de situatie met olifanten zo goed verbetert dat dit soort opvangs niet meer nodig zijn. Voor nu is het in ieder geval een gigantische vooruitgang voor deze vier olifanten dat ze niet meer als slaaf worden gebruikt. Ze worden hier bijvoorbeeld ook niet het water in gepushed om zich te wassen met mensen. Als de olifant iets niet wilt, dan hoeft het hier niet en dat was heel fijn om mee te maken.