Gistermiddag zijn we over op ons hoogste punt tot nu toe geweest en nu dalen we af naar Dushanbe. De afdaling gaat helaas minder snel dan gehoopt omdat we tegen wind hebben. Vanuit de bergen komen we ineens op een vlakker deel en zien we in de verte een grote stad. We hebben vandaag een korte rit naar Dushanbe en zullen daar rusten en ons klaar maken voor de Pamir Highway. Op het moment dat we Dushanbe infietsen valt eigenlijk meteen op dat het een onwijs moderne stad is. Het straatbeeld is schoon en netjes, er is behoorlijk wat groen in de stad en er rijden moderne auto’s. In Dushanbe slapen we in het greenhouse hostel, een hostel dat ons is aangeraden door andere fietsers.
Het Greenhouse hostel staat is vrij bekend onder de fietsreizigers en dat is meteen te zien wanneer we binnen komen. Op het binnenplein staan zeker 15 fietsen van andere fietsreizigers. We zien daar ook meteen een stel (Mirjam en Mark) die we al in Albanië hebben ontmoet. In de tussentijd zo nu en dan wel contact gehouden maar we wisten niet van elkaar dat we beiden nu in Dushanbe zouden zijn. Het is onwijs leuk om van iedereen te horen wat ze allemaal beleefd hebben en waar ze onderweg naar toe zijn. Tijdens de dagen die we hier zijn wordt er flink gesocialized en is het een komen en gaan van fietsers.
In Dushanbe is er verder niet zo heel veel te zien. Omdat het een vrij nieuwe stad is, zijn er geen imposante oude historische gebouwen. Alles is modern en strak, er zijn een aantal parken met monumenten die mooi zijn om te zien. ’s Avonds duiken we met de groep het terras op om een hapje te gaan eten. Het eten wordt gevolgd door een drankje en als toeristen in een centraal Aziatische stad vallen we wel op. Een man aan de tafel naast ons begint een gesprek met ons en vraagt waar we vandaan komen. Al snel wordt in het gesprek duidelijk dat het de eigenaar van de zaak is. We zijn nog geen minuut aan de praat en haalt bij ons de rekening van tafel. Het is duidelijk dat we die niet hoeven te betalen. De eigenaar vind het maar al te prachtig dat wij als toeristen op zijn terras zitten. Na twaalf uur gaat het terras dicht maar hij verrast ons, hij heeft ook nog een club waar we heen gaan. Het is een karaoke bar maar eenmaal binnen staan er twee dj’s te draaien. Ook in de club drinken we op kosten van de eigenaar en daar feesten we tot in de late uurtjes. In Dushanbe als stad is niet veel te zien maar dat geeft ons wel de tijd om ons op te laden en klaar te maken voor de Pamir Highway.
